Σελίδα 10

ΑΧΕΛΩΟΣ

Ο «πολύνερος» ποταμός

Οι Θεοί δεν εκτρέπονται –

Οι Ανθρωποι παρεκτρέπονται;

Ενάντια στην εκτροπή του ΑΧΕΛΩΟΥ

Όχι άλλα εμ - φράγματα στον Αχελώο

Η ιδέα της εκτροπής του Αχελώου συνελήφθη την δεκαετία του ΄50, την εποχή των «μεγάλων έργων».

Εγινε προμετωπίδα της πολιτικής των κομμάτων επί δεκαετίες και το θαύμα εξ ουρανού που θα έσωζε τον αγροτικό πληθυσμό της Θεσσαλίας.

Την δεκαετία του ΄80 ενώ ο κόσμος άλλαζε αντίληψη πάνω σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας ξεκίνησε το έργο για να το σταματήσει αργότερα σε μια πιο ευρωπαϊκή έκφανσή της.

Μετά από πολλές παλινωδίες και δικαστικές μάχες, η σημερινή Κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει το έργο με το ανεδαφικό επιχείρημα πως το νερό έτσι κι αλλιώς χύνεται στη θάλασσα.

Η ανορθολογική διαχείριση της χρήσης του νερού μέχρι τώρα από το Κράτος και τις εταιρείες, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση απειλής από τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές.

Είναι σημαντικό σήμερα το ερώτημα: ποιος διαχειρίζεται το νερό;

Αφού κατέστρεψαν με την πολιτική τους τον υδροφόρο ορίζοντα της Θεσσαλίας, θα εκτρέψουν τον Αχελώο μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να καταστρέφουν με τις υδροβόρες και νιτροβόρες καλλιέργειες, ό,τι έχει απoμείνει.

Η Δ.Ε.Η. επέκτεινε την κρατική εξουσία στα νερά της γης. Με τρία φράγματα στο μεγαλύτερο ποτάμι της Ελλάδος, οικειοποιείται τα νερά του. Καθορίζει σε απόλυτο βαθμό τον ρου του ποταμού με αποτέλεσμα την τεράστια καταστροφή των παρόχθιων οικοσυστημάτων, αλλά και των εκβολών του. Πουλά το νερό, για την ύδρευση κοινοτήτων και πόλεων, με ποσό σήμερα συμβολικό, αλλά αγνώστου ύψους σε περίπτωση σε περί-πτωση ιδιωτικοποίησής της.

Η Nestle μετά την συνεχόμενη υπεράντληση των πηγών Κορπής, θέλει να βάλει χέρι και σε άλλες πηγές (ή αγοράζοντας εταιρείες που ήδη τις

εκμεταλλεύονται) αναζητώντας την κυριαρχία στο νερό.

Ο πόλεμος του νερού έχει ήδη αρχίσει. Η εκτροπή του Αχελώου δεν είναι παρά μέρος αυτού του πολέμου. Από τη μια μεριά είναι το κράτος και οι εταιρείες και από την άλλη, η κοινωνία.

Στις 2 Απριλίου 2007, στο Αγρίνιο έγινε συνέλευση για το σταμάτημα της εκτροπής του Αχελώου, αναζητώντας ταυτόχρονα τρόπους παρέμβασης στην διαχείριση του νερού.

Αποφασίστηκε πανελλαδικό κάλεσμα μεγάλης συγκέντρωσης στο φράγμα της Μεσοχώρας, ο χρόνος της οποίας θα καθοριστεί το επόμενο διάστημα.

Μπορούμε να σώσουμε τον Αχελώο από την εκτροπή και ταυτόχρονα αμφισβητώντας το δικαίωμα απόφασης του Κράτους, να ενηλικιωθούμε ως κοινωνία.

Το νερό δεν είναι πετρέλαιο. Το νερό ανήκει σε όλους.

Από την Κίνηση

κατά της εκτροπής του Αχελώου

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ

Ο Αχελώος ή Ασπροπόταμος

είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια της Ελ-λάδος. Πηγάζει στην Ήπειρο, στις νότιες πλαγιές του όρους Περιστέρι (νότια της Πίνδου. Είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας.

Από τα νερά του ποταμού αρδεύονται περί τα 370.000 στρέμματα γεωργικής γης.

Έχει υποστεί ουσιαστικές αλλοιώσεις από την κατασκευή των 4 Υδροηλεκτρικών φραγμάτων για την παραγωγή ενέργειας.

Για τους αρχαίους Έλληνες ο Αχελώος ήταν ο πατέρας όλων των ρεόντων υδάτων. Ο ποταμός - θεός προκαλούσε δέος στους προγόνους μας, χαρίζοντας άφθονο νερό και επεκτείνοντας συνεχώς το επιβλητικό του δέλτα. Άλλωστε, η ρίζα της λέξης "Αχ" είναι σανσκριτικής καταγωγής και σημαίνει: "πολύ νερό" (ίδια ρίζα έχουν και η Αχερουσία και ο Αχέροντας και ο Άραχθος). Την ονομασία του σε Ασπροπόταμο την οφείλει στη λευκή λάσπη (άργιλο) που μεταφέρει από τη ζώνη του φλύσχη έως τις εκβολές του.

Οι Ακαρνάνες στην αρχαιότητα αγαπούσαν και λάτρευαν τον Αχελώο ως θεότητα. Με τη μορφή ταύρου παρίσταναν την ορμητικότητά του και με δράκου τον ελικοειδή ρου των νερών του. Στην Ιλιάδα του ο Όμηρος θεωρούσε ανώτερο του Αχελώου μόνο τον Δία "τω Δίι ουδέ κρείων".

Μαζί του πάλεψε ο ημίθεος Ηρακλής για χάρη της Δηιάνειρας, κόρης του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα. Μετά από μεγάλη γιγαντομαχία ο Ηρακλής νίκησε τον Αχελώο, αφού του έσπασε το ένα κέρατο και τον έριξε στο χώμα. Ο Αχελώος, για να πάρει πίσω το σπασμένο κέρατο, έδωσε στον Ηρακλή το Κέρας της Αμάλθειας, πηγή αφθονίας και γονιμότητας. Τα άφθονα νερά του ξεχείλιζαν και γονιμοποιούσαν τη γη των Ακαρνάνων και Αιτωλών και ήταν αιτία ερίδων μεταξύ των δύο λαών η εκάστοτε μεταβολή της κοίτης του.