Σελίδα 12

Συνέχεια των κινητοποιήσεων

Για ελεύθερες παραλίες

5 Ιουνίου 2007

Αφού δεν ακούνε…..

θα πάμε πιο κοντά

Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας για ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΑΛΙΑ !

Ζητάμε:

Να λυθούν οι συμβάσεις του ΕΑΚΝ Αγ. Κοσμά με τις επιχειρήσεις που καταλαμβάνουν παράνομα σημαντικά τμήματα της παραλίας μας, μεταξύ των οποίων και η οργανωμένη πλαζ και οι χώροι αυτοί να αποδοθούν στο Δήμο.

Η μαρίνα που φιλοξένησε τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες της Ολυμπιάδας του 2004 με τις εγκαταστάσεις της να παραμείνει δημόσια και ναυταθλητική, να μην χτιστεί τίποτα επιπλέον από την ήδη υπάρχουσα δόμηση, το υπόλοιπο τμήμα του Ολυμπιακού Κέντρου Ιστιοπλοϊας μετά τη μαρίνα να απόδοθεί στο Δήμο και να καθαιρεθεί η περίφραξή του.

Ο Υφυπουργός Αθλητισμού που είναι υπεύθυνος για τις παράνομες συμβάσεις του ΕΑΚΝ Αγίου Κοσμά με τους επιχειρηματίες υπεκφεύγει με αόριστες τοποθετήσεις.

Ο Υπουργός Πολιτισμού που είναι αρμόδιος για το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοϊας δεν έχει πει τίποτα.

Αν η Κυβέρνηση περιμένει να δει πόσο μπορούμε να αντέξουμε, τους απαντάμε ότι μας έχουν υποτιμήσει.

Συνεχίζουμε!

Την Τρίτη 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα δίκαια αιτήματά μας τα εκθέτουμε και στον Πρωθυπουργό, στον οποίο ήδη απευθυνθήκαμε με επιστολή μας.

Εκείνη την ημέρα η ΤΕΔΚΝΑ κήρυξε δίωρο κλείσιμο των Δήμων σε ένδειξη συμπαράστασης στον αγώνα μας και οργανώνει εκδήλωση για το περιβάλλον στο Σύνταγμα.

Ο Δήμος Ελληνικού θα κλείσει όλη την ημέρα και θα κατέβει οργανωμένα στο Σύνταγμα, ξεκινώντας από τις Στήλες του Ολυμπίου Διός στις 18.30.

Ξεκινάμε όλοι μαζί.

Δήμος Ελληνικού

Οι ωκεανοί του κόσμου στο

Παλαιό Φάληρο

Μετά λύπης μας πληροφορηθήκαμε ότι σύντομα η Αθήνα θ’ αποκτήσει το μεγαλύτερο ενυδρείο και ένα από τα πιο σύγχρονα της Ευρώπης.

«Υδρόσφαιρα» θα είναι το όνομά του και θα εκτείνεται σε 6.500 τ.μ. και θα διαθέτει 100 δεξαμενές με 4 εκατομμύρια λίτρα νερού. Τρεις φορές μεγαλύτερες από του «θαλασσόκοσμου» ενυδρείου της Κρήτης.

Αλλος ένας υδάτινος γυάλινος κόσμος ιδρύεται στη χώρα μας για να φυλακίσει πλάσματα, που αντί να αφεθούν ελεύθερα να ζήσουν στους ωκεανούς του κόσμου, θα εγκλωβισθούν για πάντα στο Παλαιό Φάληρο.

ΓΙΑΤΙ;;;

MARKS & SPENCER

O Στιούαρτ Ρόουζ, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Βρετανικής αυτής αλυσίδας καταστημάτων ηγείται του εγχειρήματος να γίνουν τα Μ & S ο πιο «πράσινος» εμπορικός οργανισμός της Βρετανίας και ο πρώτος που θα επιτύχει μηδενικές εκπομπές ρύπων μέχρι το 2012.

Προς το παρόν όμως, τα περιστέρια καρφώνονται στα καρφιά που έχουν τοποθετηθεί στην οροφή των καταστημάτων Marks & Spencer Γλυφάδας, για να μη ρυπαίνεται ο χώρος….

ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΤΩΝ ΤΣΙΡΚΟ

Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Ανενδοιάστως και ασυστόλως παράνομα τσίρκο με πρώτο και καλύτερο το «MUNDIAL», περιδιαβαίνουν άνετα την χώρα μας δίνοντας παραστάσεις με πρωτοφανή «ετσιθελισμό», χωρίς οι επίσημοι φορείς να τολμούν να επέμβουν.

Μόνο οι οργανώσεις που έχουν στοχο να βάλουν τέλος στα μαρτύρια των ζώων του τσίρκο ενεργοποιούνται και βάλουν πανελλαδικώς, με όποιους τρόπους μπορούν, τα τσίρκο που επισκέπτονται την περιοχή τους.

Πιστεύουμε ότι μόνο με την θέσπιση νόμου που να απαγορεύει τα τσίρκο με ζώα στην χώρα μας, θα λυθεί αυτό το πρόβλημα.

Το GAWF, μάλιστα, έχει αναθέσει την υπόθεση σε δικηγόρο.

Πολλοί βουλευτές τάσσονται υπέρ αυτής της απαγορεύσεως, τους ο-ποίους και ευχαριστούμε.

Απευθύνουμε θερμή παράκληση στους γονείς να μην πηγαίνουν τα παιδιά τους στις παραστάσεις των τσίρκο με ζώα. Μ’ αυτό τον τρόπο θα συμβάλλουν και αυτοί μαζί μας ώστε να δοθεί ένα τέλος στα μαρτύρια αυτών των ζώων.

Η αιχμαλωσία και η θεαματοποίηση της ζωής προσβάλλει τον πολιτισμό μας.

Εξ άλλου ο πολιτισμός κάποιου φαίνεται από την συμπεριφορά του

στα ζώα.

Τα ζώα ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον

Αρχισυντάκτις :

Ρόζα Μηνακούλη
Πρόεδρος ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ.

Υπεύθυνη Υλης & Σελιδοποίησης:
Φυλλίτσα Αναπνιώτου – Αθηναϊς
Τηλ. 693 8226956

Σελίδα 11

H Aναγκαιότητα θεσμοθέτησης της

Εναλλακτικής Ιατρικής

του Γεωργίου Εμμ. Χαριτάκη

Καρδιολόγου & Επιστημονικού Συνεργάτη

Διεθνούς Ακαδημίας Ομοιοπαθητικής

Οι ανακαλύψεις της ιατρικής τα τελευταία χρόνια είναι αναμφισβήττητα εντυπωσιακές και προσέφεραν σημαντικά οφέλη στην υγεία των ανθρώπων. Ολες οι ανακαλύψεις έχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους που είναι η μεγάλη χρήση της τεχνολογίας και κυρίως η λύση σε προβλήματα στα τελικά στάδια των νοσημάτων.

Η κλασική θεραπεία προκαλεί αλλαγή στην «έκφραση» της ασθένειας και όχι στην πορεία της καθώς υπάρχει ελλιπής αναγνώριση και παρέμβαση στους νοσογόνους παράγοντες (βιολογικοί, ψυχολογικοί, κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί και άλλοι.

Το κόστος που πληρώνουμε για όλη αυτή την έρευνα και την εφαρμογή της είναι πολύ μεγάλο.

Η ιατρογενής νοσηρότητα είναι η τρίτη αιτία θανάτου στις ανεπτυγμένες χώρες.

Κάθε χρόνο, μόνο στις Η.Π.Α. καταγράφονται 225.000 θάνατοι από ιατρογενή αίτια (12.000 μη απαραίτητες επεμβάσεις, 7.000 λανθασμένες θεραπείες, 80.000 νοσοκομειακές λοιμώξεις).

Επίσης για την απόκτηση αυτής της γνώσης η εμμονή και προσήλωση σε μηχαντιστικά μοντέλα έρευνας, οδήγησε την κλασική ιατρική σε παράλογα και απάνθρωπα ερευνητικά πρωτόκολλα, όπως πειράματα σε κρατουμένους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, πειράματα σε ασθενείς, καθώς και πειράματα σε ζώα.

Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας θα πρέπει να συμπεριλάβουν όλα τα θρεπτικά συστήματα, τόσο στην εφαρμογή, όσο και στην έρευνα που είναι αναγνωρισμένα για την αποτελεσματικότητά τους.

Υπάρχουν διάφορα εναλλακτικά θεραπευτικά συστήματα που στηρίζει και προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μέσα στα οποία είναι και η ομοιοπαθητική.

Για να διασφαλιστεί η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών των εναλλακτικών θεραπευτικών συστημάτων, θα πρέπει να ενσωματωθούν στην εκπαίδευση και στο σύστημα υγείας.

Οι πολίτες δεν πρέπει να εξαναγκάζονται σε ένα μόνο θεραπευτικό σύστημα και να συμμετέχουν για τα συμφέροντα λίγων σε συγκεκριμένες θεραπείες, αλλά θα πρέπει να έχουν και τη δυνατότητα επιλογής και πρόσβασης σε διάφορα εναλλακτικά θεραπευτικά συστήματα.

Η επιστήμη δεν μπορεί να είναι μια θρησκεία που βρίσκουν θέση δογματικά επαγγέλματα.

Η επιστημονική αλήθεια είναι πάντα μία υπόθεση, που γεννιέται από την αμφιβολία και την συνεχή αναζήτηση.

Το να βάζει κανείς μπροστά απόλυτες θέσεις, έρχεται σε αντίφαση με τις πιο βαθιές φιλοδοξίες της επιστημονικής σκέψης: την αντικειμενικότητα… και συνεπώς είναι πιο εύκολο να πλησιάσει κανείς στην αλήθεια με την αμφισβήτηση, παρά με απατηλές βεβαιότητες.

Ο Μινώταυρος αναβιώνει

Γενετιστές από την Βρετανία ζήτησαν άδεια από την Επιτροπή της Βιοηθικής για να δημιουργήσουν έμβρυα, ενώνοντας ανθρώπινα κύτταρα και ωάρια ζώων.

Εάν η αίτηση εγκριθεί, το υβριδικό αυτό έμβρυο θα είναι 99,9% άνθρωπος και 1% αγελάδα.

Τα έμβρυα αυτά θα αναπτύσσονται εργαστηριακά, μόνο για λίγες μέρες και μετά θα σκοτώνονται.

Τα βλαστοκύτταρα των σκοτωμένων εμβρύων θα χρησιμεύουν προκειμένου να αναπτυχθούν νέες θεραπείες για ασθενείς, όπως πάρκινσον, εμφράγματα και αλτσχάϊμερ.

«Ανήθικο και αηδιαστικό» χαρακτηρίζουν το όλο εγχείρημα οι επικριτές του σχεδίου.

Οι δε υποστηρικτές του, θεωρούν ανήθικο το να εμποδιστεί αυτή η έρευνα που θα μπορούσε τελικά να βοηθήσει τον άνθρωπο…

Θεμιτόν παν ό,τι βοηθάει

τον άνθρωπο…..

Δικαιούται κληρονομιά ο….Χιμπάντ

Τον λένε Hıasl και είναι 26 ετών.

Το 1982, όταν ήταν ακόμη μωρό, απήχθη από την πατρίδα του Σιέρα Λεόνε και εισήχθη κρυφά στην Αυστρία.

Είναι χιμπατζής και εξαιρετικά περιπετειώδης.

Στόχος των απαγωγέων ήταν να τον πουλήσουν με σκοπό να χρησιμεύσει ως βιολογικό πειραματικό «υλικό». Τελικά κατέληξε σε καταφύγιο ζώων. Τότε εμφανίστηκε ένα Αυστριακός επιχειρηματίας ο οποίος έκα-νε μια δωρεά για τα έξοδα συντήρησής του.

Ο Hiastl όμως δεν μπορεί να διχειριστεί τα χρήματά του και θα απαιτηθεί κηδεμόνας. Αλλά σύμφωνα με την Αυστριακή νομοθεσία, μόνο οι άνθρωποι δικαιούνται να έχουν κηδεμόνα. Σε μερικούς μήνες η Αυστριακή Δικαιοσύνη θα κληθεί να αποφασίσει αν ο Hiastl είναι ένας από εμάς.

Σελίδα 10

ΑΧΕΛΩΟΣ

Ο «πολύνερος» ποταμός

Οι Θεοί δεν εκτρέπονται –

Οι Ανθρωποι παρεκτρέπονται;

Ενάντια στην εκτροπή του ΑΧΕΛΩΟΥ

Όχι άλλα εμ - φράγματα στον Αχελώο

Η ιδέα της εκτροπής του Αχελώου συνελήφθη την δεκαετία του ΄50, την εποχή των «μεγάλων έργων».

Εγινε προμετωπίδα της πολιτικής των κομμάτων επί δεκαετίες και το θαύμα εξ ουρανού που θα έσωζε τον αγροτικό πληθυσμό της Θεσσαλίας.

Την δεκαετία του ΄80 ενώ ο κόσμος άλλαζε αντίληψη πάνω σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας ξεκίνησε το έργο για να το σταματήσει αργότερα σε μια πιο ευρωπαϊκή έκφανσή της.

Μετά από πολλές παλινωδίες και δικαστικές μάχες, η σημερινή Κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει το έργο με το ανεδαφικό επιχείρημα πως το νερό έτσι κι αλλιώς χύνεται στη θάλασσα.

Η ανορθολογική διαχείριση της χρήσης του νερού μέχρι τώρα από το Κράτος και τις εταιρείες, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση απειλής από τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές.

Είναι σημαντικό σήμερα το ερώτημα: ποιος διαχειρίζεται το νερό;

Αφού κατέστρεψαν με την πολιτική τους τον υδροφόρο ορίζοντα της Θεσσαλίας, θα εκτρέψουν τον Αχελώο μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να καταστρέφουν με τις υδροβόρες και νιτροβόρες καλλιέργειες, ό,τι έχει απoμείνει.

Η Δ.Ε.Η. επέκτεινε την κρατική εξουσία στα νερά της γης. Με τρία φράγματα στο μεγαλύτερο ποτάμι της Ελλάδος, οικειοποιείται τα νερά του. Καθορίζει σε απόλυτο βαθμό τον ρου του ποταμού με αποτέλεσμα την τεράστια καταστροφή των παρόχθιων οικοσυστημάτων, αλλά και των εκβολών του. Πουλά το νερό, για την ύδρευση κοινοτήτων και πόλεων, με ποσό σήμερα συμβολικό, αλλά αγνώστου ύψους σε περίπτωση σε περί-πτωση ιδιωτικοποίησής της.

Η Nestle μετά την συνεχόμενη υπεράντληση των πηγών Κορπής, θέλει να βάλει χέρι και σε άλλες πηγές (ή αγοράζοντας εταιρείες που ήδη τις

εκμεταλλεύονται) αναζητώντας την κυριαρχία στο νερό.

Ο πόλεμος του νερού έχει ήδη αρχίσει. Η εκτροπή του Αχελώου δεν είναι παρά μέρος αυτού του πολέμου. Από τη μια μεριά είναι το κράτος και οι εταιρείες και από την άλλη, η κοινωνία.

Στις 2 Απριλίου 2007, στο Αγρίνιο έγινε συνέλευση για το σταμάτημα της εκτροπής του Αχελώου, αναζητώντας ταυτόχρονα τρόπους παρέμβασης στην διαχείριση του νερού.

Αποφασίστηκε πανελλαδικό κάλεσμα μεγάλης συγκέντρωσης στο φράγμα της Μεσοχώρας, ο χρόνος της οποίας θα καθοριστεί το επόμενο διάστημα.

Μπορούμε να σώσουμε τον Αχελώο από την εκτροπή και ταυτόχρονα αμφισβητώντας το δικαίωμα απόφασης του Κράτους, να ενηλικιωθούμε ως κοινωνία.

Το νερό δεν είναι πετρέλαιο. Το νερό ανήκει σε όλους.

Από την Κίνηση

κατά της εκτροπής του Αχελώου

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ

Ο Αχελώος ή Ασπροπόταμος

είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια της Ελ-λάδος. Πηγάζει στην Ήπειρο, στις νότιες πλαγιές του όρους Περιστέρι (νότια της Πίνδου. Είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας.

Από τα νερά του ποταμού αρδεύονται περί τα 370.000 στρέμματα γεωργικής γης.

Έχει υποστεί ουσιαστικές αλλοιώσεις από την κατασκευή των 4 Υδροηλεκτρικών φραγμάτων για την παραγωγή ενέργειας.

Για τους αρχαίους Έλληνες ο Αχελώος ήταν ο πατέρας όλων των ρεόντων υδάτων. Ο ποταμός - θεός προκαλούσε δέος στους προγόνους μας, χαρίζοντας άφθονο νερό και επεκτείνοντας συνεχώς το επιβλητικό του δέλτα. Άλλωστε, η ρίζα της λέξης "Αχ" είναι σανσκριτικής καταγωγής και σημαίνει: "πολύ νερό" (ίδια ρίζα έχουν και η Αχερουσία και ο Αχέροντας και ο Άραχθος). Την ονομασία του σε Ασπροπόταμο την οφείλει στη λευκή λάσπη (άργιλο) που μεταφέρει από τη ζώνη του φλύσχη έως τις εκβολές του.

Οι Ακαρνάνες στην αρχαιότητα αγαπούσαν και λάτρευαν τον Αχελώο ως θεότητα. Με τη μορφή ταύρου παρίσταναν την ορμητικότητά του και με δράκου τον ελικοειδή ρου των νερών του. Στην Ιλιάδα του ο Όμηρος θεωρούσε ανώτερο του Αχελώου μόνο τον Δία "τω Δίι ουδέ κρείων".

Μαζί του πάλεψε ο ημίθεος Ηρακλής για χάρη της Δηιάνειρας, κόρης του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα. Μετά από μεγάλη γιγαντομαχία ο Ηρακλής νίκησε τον Αχελώο, αφού του έσπασε το ένα κέρατο και τον έριξε στο χώμα. Ο Αχελώος, για να πάρει πίσω το σπασμένο κέρατο, έδωσε στον Ηρακλή το Κέρας της Αμάλθειας, πηγή αφθονίας και γονιμότητας. Τα άφθονα νερά του ξεχείλιζαν και γονιμοποιούσαν τη γη των Ακαρνάνων και Αιτωλών και ήταν αιτία ερίδων μεταξύ των δύο λαών η εκάστοτε μεταβολή της κοίτης του.

Σελίδα 9

ΑΛΙΑΚΜΟΝΑΣ

..Στη χώρα αυτή υπάρχει ένας ποταμός στον οποίο προσφέρουν θυσίες σαν σωτήρα τους οι απόγονοι των ανδρών αυτών, που ήρθαν από το Άργος. Αυτός ο ποταμός όταν τον πέρασαν οι απόγονοι του Τημένου, έφερε τόσο μεγάλη κατεβασιά, ώστε οι ιππείς δεν μπόρεσαν να τον περάσουν. Και εκείνοι έφτασαν σε μια άλλη περιοχή της Μακεδονίας και εγκαταστάθηκαν εκεί κοντά στους κήπους, που λέγεται ότι ήταν του Μήδα του γιου του Γορδίου,...

Ηρόδοτος βιβλ.VIH, κεφ. 38 (μετάφραση)

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΒΕΡΟΙΑΣ

Δελτίο Τύπου 5/6/2007

Η Διοίκηση είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα.

Σήμερα, παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος, θα χορτάσουμε ακόμη μια φορά από πολλά λόγια για την προστασία του Περιβάλλοντος. Κι ενώ Υπουργοί, Νομάρχες και Διευθυντές θα γιορτάζουν, εμείς κάνουμε το μνημόσυνο του Αλιάκμονα. Του μεγαλύτερου ποταμού της χώρας μας.

Δυστυχώς, τα πολύτιμα, συνεχίζουν να τα διαχειρίζονται οι ανεπαρκείς. Σε απόλυτη συνεργασία, οικονομικές, διοικητικές, πολιτικές και οικονομικές παρέες, συνεχίζουν ανενόχλητα να γιορτάζουν το μεγάλο φαγοπότι.

Ο,τι απέμεινε από τον Αλιάκμονα, και μόνον μέσα στα όρια του Νομού Ημαθίας, διαμοιράζεται βία, από τους παραπάνω. Οι όχθες, είναι ένας απέ-ραντος σκουπιδότοπος. Χιλιάδες τόνοι βοθρολυμάτων, αδειάζονται κάθε χρόνο μέσα στο ποτάμι. Χιλιάδες στρέμματα παραποτάμιου δάσους καίγονται, υλοτομούνται και γίνονται χωράφια.

Με πλήρη κάλυψη και συμμετοχή των Δημάρχων, δημιουργήθηκαν στις όχθες του ποταμού, δεκάδες παράνομα αμμορυχεία. Τεράστιες ποσότητες αδρανών υλικών, αφαιρούνται χωρίς τον παραμικρό σεβασμό σε κανόνες και την έννομη τάξη.

Με πλήρη απουσία της Διοίκησης και πλήρη πολιτική κάλυψη, τυχάρπαστοι τυχοδιώκτες προσπορίζονται τεράστια ποσά από τις σάρκες του ποταμού. Αυτοί είναι που γιορτάζουν κάθε μέρα. Σε ελάχιστο χρόνο δεν θα μείνει απολύτως τίποτε από τον Αλιάκμονα.

Σήμερα, ξεχείλισε η οργή μας. Κεντρικές, Περιφερειακές και Νομαρχιακές Υπηρεσίες, ενώ ξέρουν, δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Ειδικά οι Νομαρχιακές Υπηρεσίες του Νομού Ημαθίας προστασίας του περιβάλλοντος, είναι πλήρως ανύπαρκτες.

Μας είναι αδιάφορο εάν πρόκειται για ανεπάρκεια ή για εξαγορά της Διοίκησης. Και είναι τραγικό το ότι αντί να είναι αρωγός του πολίτη, κα-τάντησε στυγνός δυνάστης.

Τηλέφωνο Επικοινωνίας:
Νίκος Ασλάνογλου 6946381707

Συνάντηση με την Ιστορία του..

Το ποτάμι είναι πανάρχαιο, όπως και το όνομα του.

Το όνομα Αλιάκμονας είναι σύνθετο και προέρχεται από το άλς (άλας, θάλασσα) και από το ακμών (αμόνι).

Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ο Αλιάκμονας ήταν ένας από τους ποτάμιους θεούς που είχε γεννηθεί από τον Ωκεανό και την Τηθύ.

Ο Ωκεανός ήταν ένας τεράστιος ποταμός που περιέβαλλε τη γη από παντού.

Η δε Τηθύς ήταν μία από τις Τιτανίδες, κόρη του Ουρανού και της Γης.

Υπάρχει και άλλη εκδοχή κατά την οποία, πατέρας του Αλιάκμονα ήταν ο βασιλιάς της Θράκης, ο Παλαιστίνος και μητέρα του η Πιερίδα, που ήταν μία από τις εννιά θνητές κόρες του βασιλιά της Πιερίας, Πίερου και της Ευδίππης.

Ο Παλαιστίνος αγαπούσε πολύ το γιο του, τον Αλιάκμονα. Όταν έμαθε το φόνο του (Αλιάκμονα) σε κάποια μάχη, έπεσε στον ποταμό Κόνυζο που μετονομάστηκε Παλαιστίνος (σήμερα Στρυμόνας).

Ακόμα, υπάρχει μια αρχαία παράδοση που λέει ότι όσα πρόβατα έπιναν νερό από τον Αλιάκμονα, άλλαζαν χρώμα και γίνονταν λευκά. Η παράδοση αυτή επιβεβαιώνεται από μια καταγραφή του Λατίνου συγγραφέα Πλίνιου (23-79 μ.Χ.), που μεταφρασμένη από τα λατινικά, λέει:

"Ωσαύτως εν Μακεδονία, όσοι θέλουσι να έχωσι πρόβατα λευκά άγουσιν εις τον Αλιάκμονα, όσοι δε μέλανα εις τον Αξιόν".

Ακόμα, ο Αλιάκμονας συνδέθηκε με τις Επαναστάσεις στη Μακεδονία (1821), όπως με το Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908), την απελευθέρωση της Βέροιας (1912), από τον τουρκικό ζυγό, και με την αντίσταση (1941-1944) κατά των δυνάμεων κατοχής (Γερμανών - Ιταλών).

Σελίδα 8

φρούτων, σούπες λαχανικών, πολύ λίγο κρέας, πουλερικά), ενώ των αστών και των αριστοκρατών στηρίζεται στα αμυλώδη, στο κρέας και τα προϊόντα του, κηπευτικά και συλλεγμένα λαχανικά.

Η αστικοποίηση και η αστυφιλία αλλάζουν ριζικά την διατροφή των ανθρώπων. Οι άνθρωποι αφήνουν σε μεγάλο βαθμό την απασχόληση της γης, για να ασχοληθούν με την βιοτεχνία και το εμπόριο. Αυτή η μετάβαση από την γεωργία στην μεταποίηση βάζει την παλιά γνώση, φιλοσοφία και εμπειρία που στηριζόταν στην εναρμόνιση της διατροφής με τους φυσικούς νόμους σε υποδεέστερη μοίρα. Η διατροφή διαμορφώνεται πλέον σύμφωνα με το κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής, της περιοχής και της τεχνολογικής εξέλιξης. Η οικονομική ευημερία για μια μερίδα κόσμου και η ανέχεια για μια άλλη, διαμορφώνει νέα πρότυπα και ανταγωνιστικές σχέσεις.

Ο στόχος ο οποίος ήταν η αυτοολοκλήρωση που ζητούσε τον αυτοέλεγχο, την εσωτερική αρμονία και την κάθαρση, κάνει πίσω μπροστά στην κοινωνική προβολή, την κοινωνική ανέλιξη, την χλιδή κ.τ.λ. Το αρχαίο ελληνικό κάλλος το οποίο στηριζόταν στην γυμναστική, την καλά προσεγμένη διατροφή και την φιλοσοφία ξεχάστηκε και στην θέση του μπήκαν, για μεν την αριστοκρατία τα Λουκούλλεια γεύματα, για ανθρώπους με περιποιημένες ευτραφείς κοιλίτσες, για δε τα λαϊκά στρώματα, η τροφή δεύτερης ποιότητας με αντίστοιχες επιπτώσεις στο σώμα και στον ψυχισμό των ανθρώπων.

Η Γαλλική Επανάσταση, τα νέα πολιτικά ρεύματα, η βιομηχανική επανάσταση, η ανασύσταση των κρατών της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, δημιουργούν ένα κλίμα ανταγωνισμού μεταξύ των τάξεων και η διατροφή γίνεται πλέον κοινωνικό ζήτημα. Ποιος θα φάει τί και πώς αυτό διανέμεται μεταξύ των τάξεων.

Εχουμε φτάσει ήδη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα όπου φαίνεται μια μεταστροφή στις παλιές ιδέες περί διατροφής. Τα λεπτά και γυμνασμένα σώματα που απαιτεί τώρα η εποχή, απαιτούν και άλλου είδους διατροφικές συνήθειες και τρόπο ζωής. Η διατροφή βασίζεται κυρίως σε μετρημένες ποσότητες - είδη και αναλογίες φαγητού, σαλάτας, φρούτου, ποτού και επιδορπίου. Η περιποίηση του σώματος με διάφορα καλλυντικά προϊόντα και μεθόδους massage, η γυμναστική και οι καθημερινές δραστηριότητες μπαίνουν στο καθημερινό πρόγραμμα. Το λεπτό σώμα πλέον έχει αρχίσει να γίνεται ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου της καθημερινότητας. Ετσι, αρχίζουν να οργανώνονται διάφορα κέντρα αδυνατίσματος, θεραπείας τοπικού και ολικού πάχους, γυμναστήρια, κέντρα πλαστικής χειρουργικής κ.α.

Μέσα από μια χαμένη ψυχική και σωματική ισορροπία, ο άνθρωπος πληρώνει όσο – όσο

για να φτιάξει ένα υγιές σώμα που θα τον βοηθήσει να ισορροπήσει τον ψυχισμό του.

Ιασσώ

Σελίδα 7

Όλα αυτά βέβαια είχαν ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι πλέον να παράγουν όχι μόνο για την διαβίωσή τους, αλλά και για πλουτισμό με τις όποιες συνέπειες.

Κλείνοντας αυτός ο κύκλος της εξέλιξης των ανθρώπων, άρχισε να ανοίγει ένας άλλος με θέματα όπως ποιοί, πώς και γιατί διαχειρίζονται την λειτουργία των κοινωνιών, ποιές θα πρέπει να είναι οι σχέσεις συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων, της διαχείρισης των αγαθών και της ηθικής υπόστασης της ζωής γενικότερα.

Με λίγα λόγια, μπαίνει ο ρόλος της θρησκείας, που δίνει απαντήσεις πέραν των άλλων, στα θέματα διατροφής, νηστειών και τελετουργιών, γιατί για την συγκεκριμένη περίοδο που μιλάμε, ο ιερέας, ο μάγος της φυλής, ο ιεροφάντης είναι και ο γιατρός και ο αλχημιστής και ο πανεπιστήμονας που κατείχε την γνώση και έπρεπε με κάποιο τρόπο να την περάσει στον κόσμο επιρροής του για το κοινό καλό. Κοινό καλό νοούνταν τα θέματα υγείας, διαχείρισης αγαθών, διαχείρισης ζώων κ.τ.λ.

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ιστορικά στοιχεία για την Ελλάδα επίσημα έχουμε από το – 5.000, ενώ ανεπί-σημα, αλλά δημοσιευμένα από το – 12.000 και εντεύθεν. Είναι φυσικό και επόμενο λοιπόν να μπορούμε να δώσουμε σχετικές πληροφορίες για την Ελληνική Διατροφή από την περίοδο που έχουμε γραπτά μνημεία, απεικονίσεις, αγάλματα,επιγραφές κ.τ.λ. Σε μια επιγραφή που βρέθηκε έξω από τα τείχη της φημισμένης Μυκηναϊκής Ακρόπολης γίνεται αναφορά στα συμπόσια και τα συσσίτια σε διάφορες πόλεις της Αρχαίας Ελλάδας.

Τα συσσίτια της Σπάρτης ήταν μικρές ομάδες οργανωμένες από την Πόλη - Κράτος σύμφωνα με το τελετουργικό του «Συντρώγειν» και του «Συμπίνειν».

Οι ομάδες αυτές αποτελούσαν την θεμελιώδη πολιτική θρησκευτική και στρατιωτική οργάνωση του κράτους.

Τα συσσίτια της Σπάρτης έχουν συμποσιακό χαρακτήρα και αντικατοπτρίζουν τις πολιτικές και κοινωνικές δομές της Πόλης - Κράτους.

Υπήρχε νομοθετημένη μεθοδολογία με λεπτομέρειες με σειρά από θρησκευτικούς και συνεστιακούς νόμους από τον 7^ο π.χ. αιώνα που ίσχυσε μέχρι και την Ρωμαϊκή περίοδο. Η επιτροπή του εκάστοτε συμποσίου αναλάμβανε την προμήθεια των γευμάτων, το ημερολόγιο των θυσιών, τα οικονομικά θέματα, τα θέ-ματα συζήτησης του εκάστοτε συμποσίου.

Στην Αθήνα τα πράγματα είναι διαφορετικά κατά τον Πλάτωνα. Εχουμε την διατροφή στο σπίτι και την διατροφή σε δημόσιο χώρο και σε χώρους της αριστοκρατίας που συνοδεύεται με φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα.

Η διατροφή στο σπίτι γίνεται με αγαθά τα οποία καλλιεργούνται ή αποθηκεύονται ανάλογα με την εποχή και κρέατα ή ψάρια της περιοχής όπου κατοικούν.

Η διατροφή στα δημόσια δείπνα είναι άμεσα συνδεδεμένη με φρούτα, λαχανικά και καρπούς της εκάστοτε εποχής που τελείται και με μια ζωοθυσία και με την κα-τανάλωση του κρέατος των σφαγίων. Απαραίτητο στοιχείο των δείπνων αυτών είναι η οινοποσία.

Παράλληλα δε βασικοί κανόνες για την ζωοθυσία είναι το ζώο που θυσιάζεται προς τιμήν της εκάστοτε θεότητας να είναι: αυτό που δεν μπορεί να βγάλει το χειμώνα, δεν μπορεί να αναπαραχθεί, δείχνει στοιχεία αγριότητας και επιθετικότητας προς τα άλλα ζώα και τους ανθρώπους.

Στα δείπνα αυτά μπορούν να συμμετέχουν Δημόσια και Λαϊκά πρόσωπα από τα οποία όμως απουσιάζει ο λόγος.

Η διατροφή στα συμπόσια είναι εντελώς διαφορετική. Τα συμπόσια στην Αθήνα έχουν θρησκευτικό, διαλογιστικό, κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα με έναν ιδιαίτερο κόσμο του πνεύματος και της σοφίας. Την στιγμή που προσφέρεται σπονδή και τραγουδιέται ο παιάνας μπαίνουν οι δεύτερες τράπεζες με τα εδέσματα τα οποία έχουν αγαθά εποχής με αποχή κρέατος και «οίνον κεκραμένον», ώστε να αναδειχθούν οι διαλογικές και διαλογιστικές συζητήσεις των συμποσιαζομένων που ήταν προγραμματισμένες.

Δεν είναι τυχαίο που αυτή την περίοδο, 7^ο – 2^ο αι. π.Χ., αναπτύσσονται φιλοσοφικές και θεολογικές προσεγγίσεις, οι οποίες ένα από τα πλέον απαραίτητα στοιχεία εξέλιξης της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, θεω
ρούν την διατροφή, την άσκηση και την περιποίηση του σώματος. Εξ ου και το γνωστό γνωμικό του Χείλωνος «Νούς Υγιής εν Σώματι Υγιεί».

Κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους, ο Μέγας Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του, διέδωσαν στον τότε γνωστό κόσμο τον Ελληνικό Πολιτισμό, ο οποίος αναμείχθηκε με τα στοιχεία των λαών από όπου πέρασε.

Ετσι ο Ελληνικός τρόπος ζωής και η διατροφή του πέρασε σε χώρες και λαούς του τότε γνωστού κόσμου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αφ’ ενός τον εμπλουτισμό της Ελληνικής διατροφής με νέα στοιχεία (αγαθά, ήθη και έθιμα, τρόποι μαγειρέ-ματος κ.τ.λ. και αφ’ ετέρου την αλλοίωση της αυθεντικότητας της Ελληνικής διατροφής, που ήταν εναρμο-νισμένη με την φύση, τα μυστήρια, την τελετουργία των συσσιτίων και των συμποσίων.

Κατά την Ρωμαϊκή περίοδο στην Ελλάδα, τα συμπόσια, τα δείπνα και τα συσσίτια έχασαν την αίγλη τους και την ποιότητά τους. Μπήκαν εσωτερικοί κανονισμοί, ποινές και πρόστιμα, που ρύθμιζαν τις φιλονικίες, τα γρονθοκοπήματα και τις ύβρεις, οι οποίοι όμως ρύθμιζαν ενέργειες εκτός του χώρου του συμποσίου.

Σύμφωνα με τον Florence Dupont, το συμπόσιο ήταν χώρος διφορούμενος εκτός του νόμου, αλλά όχι και εκτός του κόσμου του νόμου.

Κατά την εποχή του Μεσαίωνα, στην Ελλάδα και το Βυζάντιο, έχει επικρατήσει ήδη ο χριστιανισμός και βάζει τις δικές του δομές και γραμμές στη διατροφή, οι οποίες βασίζονται (συγκεκαλυμμένα) στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και στα αρχαία ελληνικά μυστήρια, αλλά επηρεασμένες από την Ανατολή και κυρίως από Ιουδαία, Συρία και Αίγυπτο. Ετσι, αρχίζουν να χάνονται στα βάθη της ιστορίας οι βασικές αρχές της βιονομίας που ήθελαν την Ελληνική διατροφή εναρμονισμένη με την φύση, το περιβάλλον, τις εποχές, τις σπονδές και τις επωδούς που προηγούν-ταν ή έπονταν στα αρχαία ελληνικά μυστήρια.

Στην Ευρώπη την ίδια περίοδο, η οργάνωση των κοινωνιών στηρίζεται στα λατιφούντια, όπου οι γαιοκτήμονες και η εκκλησία αποφάσιζε πώς θα γινόταν η νομή της τροφής. Οπότε και η διατροφή χωρίζεται στη διατροφή των αγροτών, που ήταν εξαιρετικά αρχαϊκή (σιτηρά, ζύθος, οίνος λάγγερο, χυμοί

Σελίδα 6

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Ο Πλάτωνας λέει ότι, η «Γνώση είναι Ανάμνηση», γι’ αυτό και εμείς σήμερα θα ταξιδέψουμε

με τις αναμνήσεις μας στην διατροφή, στην ιστορία της επιβίωσης και της εξέλιξης της ανθρώπινης φυλής

Από το περιοδικό «ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ»

Τεύχος 20

Ο Σπυρίδων Νάγος στην εισαγωγή του βιβλίου του «Περί τροφής και ακρεοφαγίας» αναφέρει ότι:

«Η ανθρωπότης εν τω συνόλω αυτής λαμβανομένη, διατρέχει τροχιάν προϊούσαν, της οποίας η μεν αφετηρία ήρξατο από καταστάσεως ατελεστάτης, σχεδόν κτηνώδους, η δε επέκτασις αυτής φέρει ταύτην βαθμιαίως εις επίπεδα υψηλότερα. Η αρχική ατέλεια του ανθρωπίνου γένους έρριψε τούτο εις χαώδη κατάστασιν, εις την οποίαν και τώρα ευρίσκεται, εξής δεν δύναται να διακρίνει την ευρείαν λεωφόρον, την διαγραφείσαν υπό της φύσεως δια το ανθρώπινο πνεύμα και άγουσαν αυτό εις την τελειότητα και την πλήρη αυτού αποκατάστασιν».

Η εξέλιξη της ανθρώπινης προϊστορίας χάνεται στο βάθος του χρόνου.

Εμφανίστηκε η εξέλιξη των ανθρωποειδών πλασμάτων πριν από 1.600 εκ. χρόνια. Η ζωή των τιτανικών αυτών οντοτήτων ήταν σύντομη, σκληρή και κτηνώδης, οι οποίοι πέθαιναν με χίλιους τρόπους. Τυχαίες μολύνσεις, παράσιτα, επιθέσεις ζώων, σπασμένα οστά, τοκετός. Η διατροφή των πρώτων αυτών ανθρωποειδών ήταν χονδροειδής από άγρια φυτά, σκουλήκια και απομεινάρια θηραμάτων των μεγάλων αρπακτικών ζώων. Πολλές φορές μάλιστα οι ίδιοι ήταν θηράματα παρά κυνηγοί ζώων, παρασίτων, μικροβίων και μολύνσεων.

Οι διατροφικές συνήθειες των πρώτων ανθρώπων αναπροσαρμοζόταν ανάλογα με τις μεταβολές της θερμοκρασίας, τις μετακινήσεις των πληθυσμών για την αναζήτηση των ζώων, τις μεταβαλλόμενες συνθήκες ζωής που άλλαζαν, την πανίδα και την χλωρίδα των διαφόρων περιοχών της γης.

Οι ατέλειωτες ώρες μοναξιάς και παρατήρησης των ανθρωποειδών αυτών όντων, οδήγησαν στον έλλογο άνθρωπο που εξελίχθηκε σε κυνηγός και τροφοσυλλέκτης. Το σύστημα αποθήκευσης και συντήρησης τροφίμων όμως, ήταν ανύπαρκτο. Η ανεύρευση της τροφής επομένως ήταν καθημερινή ασχολία με την ελπίδα πάντα ότι και αύριο θα εύρισκαν τροφή. Αυτός όμως ο τρόπος επιβίωσης των ανθρώπων οδήγησε στην καταστροφή και αφάνιση ολόκληρων ειδών φυτών και ζώων. Εκατοντάδες είδη που κάποτε υπήρχαν, χόρευαν και τραγουδούσαν πάνω σ’ αυτή την γη, τα αποτέλειωσε ο άνθρωπος τρώγοντάς τα.

Όλα αυτά οδήγησαν σταδιακά τον έλλογο άνθρωπο να φύγει από τις πυρηνικές οικογένειες και τις αγέλες και να δημιουργήσει τα πρώτα κοινόβια για μόνιμη εγκατάσταση. Η μόνιμη στέγη ήταν πλέον απαραίτητη διότι αφ’ ενός οι άν-θρωποι (μετά από παρατήρηση) συνειδητοποίησαν ότι οι κίνδυνοι ήταν κοινοί (καιρικές συνθήκες, άγρια ζώα, άλλες άγριες φυλές ανθρωποειδών κ.τ.λ.) και αφ’ ετέρου η αδυναμία των γυναικών να μετακινούνται συνεχώς λόγω εγκυμοσύνης, λοχείας, μεγαλώματος παιδιών.

Το επόμενο βήμα ήταν η καλλιέργεια τη γης και η εξημέρωση ζώων. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η ανακάλυψη αυτή είναι κατάκτηση των γυναικών. Η γυναίκα ήταν αυτή που παρατηρούσε καθημερινά:

- την εξέλιξη της φύσης, των άγριων φυτών, των φρούτων μέσα από την διαδικασία καρποί, σπόροι, σάπισμα σπόρων, νέα φυτά, νέα σοδειά κ.τ.λ.

- την εξέλιξη των γεννήσεων των ζώων, στο μεγάλωμά τους, την πορεία τους προς τον θάνατο, την συχνότητα της αναπαραγωγής, κ.τ.λ.

Άρχισε, λοιπόν, να πειραματίζεται για να βρει τί είναι φαγώσιμο και τί όχι.

Ετσι οι διατροφικές συνήθειες αυτών των ανθρώπων αναπροσαρμοζόταν ανάλογα με τις μεταβολές της θερμοκρασίας, τις μετακινήσεις των πληθυσμών για την αναζήτηση των ζώων, τις μεταβαλλόμενες συνθήκες ζωής που άλλαζαν την πανίδα και την χλωρίδα των διαφόρων περιοχών της γης. Παράλληλα δε, σταδιακά, αυξανόταν το όριο ζωής των ανθρώπων μιας και τα αγαθά που έτρωγαν ήταν περισσότερο επιλεγμένα.

Αυτή την περίοδο με βάση την ανεύρευση της τροφής, έχουμε και τον πρώτο διαχωρισμό των ρόλων μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Οι άντρες συνεχίζουν να κυνηγούν και να συλλέγουν τους άγριους καρπούς όπου και όταν βρίσκουν.

Οι γυναίκες παρατηρούν και οργανώνουν τα κοινόβια που ζουν, ξεχερσώνουν,

καλλιεργούν αγρούς, παρατηρούν τις εναλλαγές του καιρού ανάλογα με τις εποχές του χρόνου, δημιουργούν νέες καλλιέργειες σύμφωνα με την αντοχή των εκάστοτε σπόρων και φυτών, εξημερώνουν και εκτρέφουν ζώα και πτηνά, παράγουν αγαθά και πάνω από όλα, είναι εναρμονισμένες πλήρως με τους φυσικούς νόμους.

Όπως όμως το κυνήγι και το ψάρεμα γίνονταν ολοένα και περισσότερο δύσκολα, οι άντρες υποχρεώθηκαν να αναλάβουν την καλλιέργεια φυτών, φρούτων και λαχανικών καθώς επίσης και την εκτροφή ζώων και πτηνών και οι γυναίκες άνέλαβαν την οργάνωση του σπιτιού, του κοινοβίου και χωριού αργότερα, την ανάπτυξη του πολιτισμού.

Ετσι οι πρωτόγονες κοινωνίες εξελίσσονται από κοινόβια σε χωριά, πόλεις, εμπορικά κέντρα με ορμητήριο πάντα την οργάνωση της γεωργίας, της κτηνοτροφίας κατ’ αρχήν και μετέπειτα της οικοτεχνίας και του εμπορίου.

Ο οικονομικός προγραμματισμός των νοικοκυριών αλλάζει πλέον.

Οι άνθρωποι:

- Καλλιεργούν φυτά και δέντρα.

- Εκτρέφουν ζώα και πτηνά.

- Συλλέγουν τα αυγά των πτηνών για αναπαραγωγή και φαγώσιμα αγαθά.

- Παράγουν γαλακτοκομικά αγαθά.

- Συντηρούν καρπούς, γαλακτοκομικά αγαθά και κρέας, για δύσκολες περιόδους.